Oriëntatiebezoek.

Ongeveer 4 maanden na het verkrijgen van de visa gingen André en ik op oriëntatiebezoek in Canada.
We zouden anderhalve week wegblijven. De kinderen bleven thuis, bij oma.
Voordat we vertrokken heb ik een kalender voor de kinderen en voor oma gemaakt met alle bijzonderheden voor hen erop, zoals sportclubtijden en telefoonnummers etc. zodat oma wist van hoe het er in ons gezin normaal aan toe ging, waar ze aan moest denken en waar ze terecht kon voor hulp. En voor de kinderen als leidraad en aftellijst voor wanneer we weer terug zouden zijn.

We waren van plan om een huis te zoeken en een werkplaats en ook om zoveel mogelijk alvast te regelen, zoals het "landen" (visa geldig maken) van de kinderen en onszelf, healthcards halen, Social Insurance Numbers regelen etc.
De visa hebben we geldig gemaakt gelijk na aankomst op het vliegveld. Dat ging gemakkelijk. Alleen die van de kinderen konden we niet doen omdat ze er niet bij waren.
Healthcards regelen was niet mogelijk omdat we niet langer dan 1 maand weer terug in Nederland mochten zijn. Dit was wel vervelend want er was ons verteld dat na aanvraag de healthcards pas geldig zijn na 3 maanden. We dachten dat te overbruggen met het feit dat we toch nog niet in Canada waren, maar die vlieger ging dus niet op. Dat betekende dat we voor ons allemaal een overbruggende verzekering zouden moeten afsluiten voor de eerste 3 maanden in Canada.
SIN nummers was ook alleen mogelijk voor ons zelf, niet voor de kinderen. Het was trouwens ook een hele uitdaging om voor iedere instantie het juiste gebouw te vinden.

Het huis is gelukt. We vonden een prachtig huis, waar we nu nog in wonen, en hebben er na een paar keer kijken een bod op gedaan. Aangezien ons huis in Nederland nog niet was verkocht moesten we in Nederland een overbruggingskrediet aan vragen.
De werkplaats vonden we ook na veel vijfen en zessen, die zouden we gaan huren zodra we definitief gevestigd zouden zijn.

Verder zijn we nog even langs de lagere school geweest die aangewezen was als de school voor het gebied waar "ons" huis stond. Daar werden we heel hartelijk ontvangen. Een klein schooltje met een enorme gymzaal en een gezellige en gemoedelijke sfeer. Daar hadden we een goed gevoel over!
En dan vlieg je weer naar huis. Met het gevoel met één been in Canada te staan en het andere in Nederland!

Opzeggen van abonnementen en clublidmaatschappen.

We wisten nu dat we onze visa hadden, dat we allemaal gezond waren en dat we dus konden gaan.
Maar er is nog zoveel dat je min of meer bindt aan het land waar je nu woont! Ten eerste het huis. Zolang dat niet verkocht is is het moeilijk (niet onmogelijk) om elders een ander huis te gaan kopen of huren.
Zeker in een ander land!
De scholen. Je moet de kinderen uitschrijven en er van uit gaan dat ze gewoon elders terecht kunnen.
Clubs. Ook opzeggen.
Wij hadden geen krant, maar bv wel een abonnement bij de bibliotheek. Enzovoort.
Het lijkt allemaal simpel maar is toch best een hoop geregel. Vooral omdat het allemaal tegelijk moet. En ook omdat je niet precies weet wanneer je nou weg gaat.
Dat laatste besef je op een gegeven moment en dus ga je een bepaalde periode prikken. Wij gingen uit van een maand of 6 nadat we het huis te koop hadden gezet.
Ook was het zaak om een gebied uit te zoeken waar we wilden gaan wonen, zodat we gericht naar een nieuw huis en scholen en dergelijke konden gaan kijken. Wij kozen het Niagara gebied in Zuid-Ontario. Voornamelijk omdat we daar een vriend hadden wonen en omdat het daar toch nog behoorlijk bewoond is en er industrie is. Dat laatste was belangrijk vanwege André z'n werk.
Nu konden we een oriëntatie bezoek plannen. We wisten immers waar we heen zouden gaan.

En zo werd het allemaal weer een beetje meer werkelijkheid!