Dikker

In Holland was ik een echte, gezonde, Hollandse meid die 'altijd op de fiets zat!'
Door weer en wind, kinderen naar school brengen en weer ophalen. Eerst één voorop. Daarna één voorop en eentje achterop. En later weer met de oudste naast me op een eigen fietsje en nummer twee en drie voor- en achterop bij mij. Ik heb wat afgefietst naar school. Vier keer per dag, want tussen de middag was het thuis eten en daarna moesten ze natuurlijk weer terug gebracht.
Verder deed ik ook de boodschappen op de fiets. Met twee fietstassen aan de bagagedrager en soms ook nog een mand voorop. De winkel was dichtbij, dat wel, maar toch, ik kreeg aardig wat beweging.
Vaak ging ik dan ook nog op de fiets naar verjaardagen en wat dies meer zei.
Dat alles stopte in de zomer van 2000. Toen wij emigreerden.
Ik zal niet zeggen dat je in Canada niet kunt fietsen maar eigenlijk zie je ze hier niet, die moeders met kinderen voor-en achterop.
De fietsers die ik zie zijn recreatiefietsers. Wielrenners met name.
Wij wonen heuvelop van de dorpen waar de winkels zijn, de supermarkten waar ik nu met de auto naar toe ga. Met de auto duurt het 10 minuten om er te komen. Met de fiets zal dat toch zeker 20 minuten of nog langer zijn. En terug is het bijna niet te doen, want dat is natuurlijk de heuvel weer op.
En de kinderen worden natuurlijk met de bus opgehaald voor school. Dus ook die fietsten niet meer die eerste jaren. Ik was erg blij dat er op de lagere school dagelijks gegymd werd, zodat ze in elk geval hun beweging kregen.
Maar voor mezelf was er dus een consequentie waar ik niet echt blij mee was; Ik werd langzaam dikker. Ook al ben je de hele dag bezig en moe als de dag om is, je moet echt wel iedere dag zeker een half uurtje goed bewegen wil je je conditie op peil houden en je gewicht in de hand. En dat deed ik dus niet meer.
Na een aantal jaar besloot ik dat ik niet steeds dikker wilde worden en ben ik op zoek gegaan naar een trainingsprogramma. In de bibliotheek vond ik een boek waar oefeningen met gewichten stonden. En dus heb ik een paar gewichten gekocht en ben aan de gang gegaan. Ik ontwikkelde een bepaalde routine en iedere paar dagen moest ik eraan geloven van mezelf. En langzaam gingen de (meeste) overtollige pondjes er weer af. Wat een opluchting!