Voor mijzelf maakte het niet zoveel uit dat ik nu heel weinig of geen visite had voor mijn verjaardag, maar de kinderen waren er in het begin niet zo blij mee!
Natuurlijk hadden ze naderhand altijd hun partijtjes voor vriendjes maar dat woog niet echt op tegen de 'saaie' feestjes op de dag zelf zonder ooms en tantes en opa en oma's en wie al niet meer.
Kaarsjes uit blazen met alleen je broer, zus en vader en moeder als getuigen is niet echt leuk, wanneer je gewend bent aan hele hordes toeschouwers voor dat gebeuren. Veel minder cadeautjes! Geen nichtjes en neefjes om mee te spelen na het taart eten...nee, de kinderen waren niet onder de indruk! En dan als moeder (en vader) moet je echt oppassen dat 'het schuldgevoel' niet om de hoek komt kijken. Het gevoel van 'wat heb ik ze aangedaan door ze hierheen te slepen?'
Wij losten het verjaardags'probleem' later meestal op door lekker uit eten te gaan, of naar de film of iets dergelijks. En alles went natuurlijk!
En eerlijk is eerlijk, niet naar iedere verjaardag hoeven, wanneer je een grote familie hebt zoals wij hebben, is best wel eens prettig!
Hoewel ik ook wel eens wenste dat ik erbij kon zijn. Vooral als het speciale verjaardagen waren!
2 comments:
Ik vind jouw stukjes altijd heel erg herkenbaar en ik zou haast zeggen geef een boek uit, want ik denk dat mensen echt iets aan deze feiten hebben.
Afgelopen november hadden wij dan de eerste verjaardagen van M&M in Canada.
Zelf geef ik niks om mijn verjaardag, integendeel, ik roep altijd "iedereen is altijd welkom, behalve op mijn verjaardag".
Maar bij de kids is dat anders. Omdat zij een week na elkaar jarig zijn hadden wij er tussen in altijd het "traditionele "grote mensenfeest" met familie en vrienden. Dan elk nog hun eigen feestje met vriendjes en vriendinnetjes.
Dat is in Canada niet gelukt. Hetzelfde met feliciteren per telefoon is lastig. Bij ons vroeg in de ochtend is het best stressy omdat ze dan toch op tijd naar school moeten en tegen de tijd dat ze naar huis komen liggen ze in NL al in bed....
Ik vond zo'n eerste verjaardag in Canada voor hun maar een trieste bedoening.....
Hoop dat het met de tijd beter wordt!
Dankje Claudia!
Ik doe dit blog met de hoop dat mensen er wat aan hebben maar een boek is ook leuk!
En..gedeelde smart is halve smart natuurlijk. Jij vond het een trieste bedoening die kinderverjaardagen...als je hoort dat anderen dat ook zo (hebben) ervaren is dat misschien een beetje een opsteker.
Post a Comment