Het huis aan kant

Een typisch nederlandse uitdrukking; 'het huis aan kant hebben,' en ik ben er nooit echt goed in geweest. Tenminste, nooit echt naar mijn volle tevredenheid, ik vond mezelf nooit een ster in huishoudkunde, vooral als er onverwachts mensen binnen vielen. Als mijn schoonzuster plotseling op de stoep stond zag ik altijd heel goed dat er meer stof dan wenselijk op de vensterbanken lag en dat de ramen best een keertje extra gelapt hadden kunnen worden. O, zaligheid, wanneer je dan in Canada woont en je schoonzussen niet meer plotseling voor je neus (kunnen) staan. Nog beter, er staat de eerste tijd bijna niemand onverwacht voor je neus, want je kent niet veel mensen waar je nu woont. En later ken je er wel meer maar de meesten in Canada maken toch graag een afspraak is mijn ervaring.
Onlangs had ik dus weer een hele berg visite, uit Nederland, en dat is voor mij altijd de stok achter de deur om weer eens flink huis te houden. In mijn huis dus. En als je het een poosje (een jaar of zo......tja ik ga me maar een beetje schamen) hebt laten versloffen, is dat een hoop werk. Daar doe je wel een weekje over om alles weer een beetje op orde en schoon te hebben. Maar ik ben ijverig aan de gang gegaan dus ik hoefde me niet te schamen voor de visite. Maar voor ik het wist was de visite weer vertrokken en langzamerhand zie ik de sporen der versloffing weer opduiken. Er is weer stof. De was ligt weer, gekreukeld, op stapels waar het niet hoort, in plaats van netjes gestreken in de kast en de tafeltjes slibben weer vol met boeken en tijdschriften.
Kwam er maar weer visite zodat ik weer neiging tot schoonmaken krijg. Helaas blijft het de eerste tijd stil hier. Of zal ik daar maar gewoon lekker van gaan genieten? En lekker 'de boel de boel laten.' Ook zo'n oerhollandse uitdrukking.