Over het algemeen denk ik dat de gemiddelde Canadees hier ook wel makkelijker in is dan de gemiddelde Nederlander. Maar vlak de Nederlandse emigranten ook niet uit. We passen ons ook hier aan aan, ben ik bang.
Zelf probeer ik mij altijd aan mijn afspraken te houden en op tijd te komen maar om eerlijk te zijn, als ik wel eens ergens te laat voor ben, wijt ik dat ook heel makkelijk aan de cultuur die mij omringt. Wat zij kunnen kan ik ook. Toch, als echte Nederlander, gebeurt dat maar zelden. (uiteraard ;-) )
Wat ik niet uit kan staan is wanneer ze beloven terug te bellen en ze doen het niet. Zeg tegen mij dat je vanochtend terug belt en ik zit de hele ochtend (en middag als het moet) te wachten. Vooral wanneer het voor mezelf belangrijk is. Ik ga niet naar buiten, zelfs niet even de hond uitlaten, ik ga niet stofzuigen vanwege het lawaai en m'n aandacht is gericht op de telefoon en de reden waarom ik gebeld moet worden.
Zo ook vandaag, nu ik wacht op een telefoontje voor een afspraak met een chirurg, zie mijn posting op m'n andere blog over m'n gebroken vinger
Was dat in Nederland nou anders? Ik weet het niet echt meer zo goed.
In elk geval hier in Canada lijkt het wel altijd zo te moeten gaan. Ze bellen nooit op het tijdstip dat ze zouden bellen, en vaak moet je zelf (weer) aan de bel trekken anders gebeurt er gewoon niks.
Andere kant van die houding; Het is ook wel lekker relaxed. Gebeurt het vandaag niet dan gebeurt het morgen wel. Zit ik vandaag alleen even niet op te wachten.
2 comments:
"Adem in, adem uit, Angelieke"..... de tijd gaat vanzelf voorbij. Maar ik snap je wel, zo zit ik ook in elkaar. Gelukkig bellen ze hier meestal wel terug als ze dat beloofd hebben. Voor ons Hollanders toch wel lekker. Succes in ieder geval en ik hoop dat er ondertussen al iets is gebeurd ... !
Thanks! Niet dus. Morgen pas, je hoort het nog wel.
Post a Comment