Ongeveer 2 maanden nadat we de visa binnen hadden en 1 maand nadat André was geopereerd hebben we de makelaar gebeld voor een afspraak en werd ons huis te koop gezet. We hebben de vraagprijs zo hoog mogelijk gehouden, we hadden immers nog de tijd!
Het moment dat het bord de tuin in ging was best speciaal! Na 12 jaar daar gewoond te hebben een teken van verandering!
André voelde zich steeds een beetje beter en ging af en toe een paar uurtjes aan het werk.
Ook werd er gebrainstormd hoe we de machines en andere spullen van het bedrijf gingen meenemen en of we ze wel mee zouden nemen. Best wel ingewikkeld als je nog niet weet waar je terecht gaat komen en wat je precies gaat doen!
Voor de verhuizing van huisraad en evt. bedrijf hebben we een verhuisbedrijf een offerte laten maken. Zij kwamen terug met de prijs van 60 duizend gulden (gulden dus nog, in die tijd) voor alles! Oei...dat was wel heel prijzig! Later hebben we zelf containers geregeld via een ander bedrijf waar we wel eens mee handelden.
Ook besloten we dat we toch maar naar Ontario zouden gaan. Als we de machines mee zouden nemen en André dus een bedrijf zou gaan beginnen in Canada in de metaal industrie, lag Ontario meer voor de hand. Bovendien was het dichterbij, wat beter was als er iets vanuit Holland naar Canada gestuurd moest worden en andersom. Want hoewel we best wel een beetje risico durfden te nemen was het nu met André die nog op moest knappen beter om met sommige dingen op zeker te gaan.
En dan krijg je dus kijkers! Moet je constant je huis op orde hebben!
Dat vond ik ook best wel intens! "Gelukkig" liep het nog niet storm! Omdat we nog geen haast hadden was dat in het begin niet erg, later werd dat wel een beetje benauwend, maar daarover later meer.
De eerste, echte, praktische stappen waren genomen! Nu was het geen plan en een droom meer maar iets wat werkelijkheid aan het worden was!
2 comments:
Voelde het voor jou ook net zo vreemd aan om je huis te koop te zetten? Wij hebben dit huis 6 jaar geleden zelf mee helpen bouwen, zijn nooit van plan geweest om hier 'tot het einder onzer dagen' te blijven wonen, maar nu ik alle papieren aan 't verzamelen ben voor de verkoop en daarstraks ook een beschrijving van ons huis heb gemaakt om het op een Belgische immosite te plaatsen, gaf het me toch wat kriebels die enerzijds leuk en spannend waren, maar anderzijds toch ook wel een beetje eng waren.
Ja, ik had ook gemengde gevoelens. Dat huis was ook niet onze droomplek. Toen we het kochten was het 1 van de slechts 3 huizen in de plaats waar we wilden wonen, die te koop waren. We hadden niet veel keus!
Wij hebben het toen helemaal verbouwd (nou ja, André en fam. dan...ik kreeg in die tijd ons 1ste kind) en we hebben er prettig gewoond maar ook niet met het idee daar altijd te blijven!
Maar anderszijds was het wel het huis waarin je je gezinnetje bent gestart...
Post a Comment